first Anlamı, Karşılığı

İngilizce - Türkçe

• first

  s. 1. ilk, birinci. 2. baş, en büyük. i. ilk, birinci. z. 1. ilkin, evvela, ilkönce, önce. 2. ilk: When we first came here it was a village. İlk geldiğimiz zaman burası bir köydü.
• first aid

  ilk yardım.
• first aid

  tıb. ilk yardım.
• first and foremost

  en başta.
• first class

  birinci sınıf; birinci mevki.
• first class

  (taşıtta) birinci mevki.
• first floor

  zemin kat; İng. birinci kat.
• first floor

  1. A.B.D. zemin kat. 2. İng. birinci kat.
• first impression

  ilk izlenim.
• first lady

  (A.B.D.´de) cumhurbaşkanının karısı.
• first lieutenant

  ask. üsteğmen.
• first lieutenant

  üsteğmen.
• first name

  ilk ad.
• first night

  gala, açılış gecesi.
• first person

  dilb. birinci tekil veya çoğul şahıs.
• first person

  dilb. birinci şahıs.
• first watch

  gecenin ilk nöbeti.