burn Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

  • burn
    f. (--ed/--t) yanmak; yakmak. i. yanık, yanık yeri.
  • burn down
    yanıp kül olmak; yakıp kül etmek.
  • burn o.s. out
    kendini tüketmek.
  • burn out
    1. yakıp yok etmek. 2. içini yakmak. 3. tamamen yanıp (kendi kendine) sönmek. 4. mahvolmak. 5. yanmak, bozulmak.
  • burn s.o. up
    k. dili birini çok kızdırmak/sinirlendirmek.
  • burn the candle at both ends
    fazla çalışmak. hold a -- He doesn´t hold a candle to her. Onun eline su dökemez.
  • burn the midnight oil
    gece yarısına kadar çalışmak.
  • burn up
    1. tamamen yanmak. 2. yakmak, yakıp yok etmek.