abject Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

abject
s. 1. rezil, berbat (bir durum); son derece kötü: She had never seen such abject poverty. Hiç öyle bir sefalet görmemişti. He was an abject liar. Son derece yalancı biriydi. 2. küçük düşürücü, alçaltıcı; kendini küçük düşüren/alçaltan; gururdan yoksun.